Зоя Донгак "Хамның чаяаны. Книга 1 на тувинском языке"

Первая книга романа Зои Донгак «Душа Шамана» охватывает период с 1870 по 1912 годы, показывая самобытный уклад Тувы и её культуру через историю одного рода, выходцем из которого является и сама писательница. Это эпическое повествование о тайнах открытия в человеке шаманского дара, о становлении в уникальной, сакральной профессии. Книга вышла в финал премии Литературной газеты «Гипертекст».

date_range Год издания :

foundation Издательство :Издательские решения

person Автор :

workspaces ISBN :9785006030220

child_care Возрастное ограничение : 18

update Дата обновления : 20.07.2023


М??г?н-Тайгамны? оът-?н?ш, ыяштары,

М??ге-Де?гер-Хайыраканым, сени й?рээп тур мен.

Мээ? к?к Дээрим к?р?п тур, ?р-ле к?р?п тур о?.

Оой! Оларже ам ак Дээрим к?р?п тур о?!

Аяар алганмышаан, Ко?гур бодуну? с?незиннерин дузалажырынче кыйгырган.

Б?г? диптерни эргээш, ээп кээр мен.

А, сен эзир, к?шт?г чалгыннары? херипкеш, ужуп кел!

Кык-кык! Кык-кык! Кык-кык!

Хам эзирни? ?н?н ?тт?н?п, ону бодунче кый дээр.

Б?г? диптерни эргиир сагыштыг мен.

Кайда сен, к?к -бора аъдым?

Ий-хоо! Ий-хоо! Ий-хоо!

Хам аътты? киштээрин ?тт?н?п, ону бодунче кый дээр.

Октаргайны эргиир сагыштыг мен.

Кайда сен, Кара Кускунум?

Кар-кар! Кар-кар! Кар-кар!

Хам кускун ?тт?н?п, ону бодунче кый дээр.

Дээр- де?герлерни эргиир сагыштыг мен

Кайда сен, хуулгаазын кужум, бээр кел!

Сыг-сыг! Сыг-сыг! Сыг-сыг!

Кушту сыыладыр ?тт?нгеш, хам кый дээр.

Ээрен д?з?м ээлери!

Эргимнерим бээрле?ер.

С?ме болзун, с?стен с?гле.

С?з?к болзун, с?ттен чажайн, —

Ко?гур х?н аайы-биле д?рт ч?кче с?тт? чажар.

Конгур а?-ме?ни?, куштарны? ?ннеринден, дириг амытаннарны? ча?ындан болгаш дылындан агаар бойдус кандыг боорун, аарыг кижини? эттине бээрин азы кызыл-дустаарын эндевес.

Кара?гыда чоруктуум, оой-оой.

Хан шуру карактыым, оой-оой.

Арыг бажы олуттуум, оой-оой.

Ак-ла тоолай чемиштиим, оой-оой.

Агбай кызыл ?г?ж?г?м, бээр кел!.

Хам ам база дузалакчы-с?незиннерин кый дээр:

Хыйыжа?наан кылаштыым аар, с?незиним,

Шоюжа?наан чоруктуум аар, мажаалайым.

Чоорту менче, б?д?? ды?наар кулактыым.

Адыым мунуп арзайганым,

Кускун болуп ужукканым,

К?к б?р? бооп хуулганым

Хуулгаазын куш салдары-дыр.

Хам суг пактап алгаш, база-ла дузалакчы-с?незиннерин кый дээр:

Багай кижини?, аараан кижини?

Баарынга баглашпа?ар, с?незиннер.

С??ктеринге ораашпа?ар,

Ш?й?нд?з?нге ш?й?лбе?ер.

Х??к?й-ле аараан кижини

Х?нетпе?ер, с?незиннер.

Эрним-биле дегбээн-даа мен.

Эдээм-биле аштаваан мен.

Чалым-хая ча?гызы дег

Чу?ма кежи д??г?рл?г мен.

Аажок быжыг, д??г?р соктаар

Артыш д?ст?г орбалыг мен.

Хаккан д??г?р шимээн-даажы

Хаттан д?рген ужугуп тур.

С?з?кт?гн?? бирээзи мен.

С?лдээ тейлеп, онал кылдым.

С?незиннер кайда силер?

Ч?ге черле саадады?ар?

Хам дузалакчы-с?незиннерин каш-даа катап кыйгырарга, оларны? сураа-даа чок. Суг-биле аксын шыгыдып алгаш, оларын дагын кыйгырган. Сураг. Дузалакчы-с?незиннер чокта аарыг кижини? ч?ден аарааны билдинмес болганда, хам канчаар эмнээрин билбес. Б?г?н, бир-ле дугаар Ко?гур хамга дузалакчылары келбээн. Боданып ора, таакпылавышаан, аараан кыргандан ч?з? аарып турарын ол айтырган.

– Б?тк?р бодум изип-хып тур. Мойнум шуут ээлдинмес-тир. Тас быгын адаа база колдуктар дыка аарышкылыг апарды. Суксаарым шуут кедергей, – човууртавышаан, кургаг эриннерин чылгап, хирилээш тыныжы чиигезин дээш сыртыктарга ч?лендир олуруп алгаш, кырган уламчылаан. – ?ргелер ??г?рлеринден ?не халышкаш, ?л?п-ле турлар. Ол дээрге, бир-ле аш-чутту ийикпе кандыг-бир хамчык-халапты оштааны ол-дур! Азы чок болза, Бээжинден кара ?л?мн? бисче манчы кыдаттар с??рт?п эккелбээн бе? – Бээжинден (Кыдатта Пекин хоорай) кара ?л?м – онза халдавырлыг аарыг (чума) халдап келгенин кырган даап бодааны ол…

* * *

Дараазында х?н хамны ?ске аалда аараан кижиже чалаан. ?гн?? эргинин артап оргаш, бир холу-биле боскун, ?ске холу-биле иштин тудуп алган, кочалче до?гайып кускан кижини Ко?гур к?р?п каан. Сарыг ?т кускан, суксаанындан эриннери када берген, сыгырып тыныштаан кырганны? ч?гле х?рээ ?где?нээр. Салгадаан ашакты? арны ?т сарыг, мойну ыжык, быктында карара берген ийи былчактар барын хам эскерген.

– Ишти-хырнымны шуут оя чип тур. Ох, ч?? кончуг сойлук боор бо, оя чип-ле тур! – тиглени берген, кургаг эриннерин чылгавышаан, карактарын чиве?недип, ол ыглап чыткан.

Кырганны? кадайы ыыт чок орган хамдан д?в?реп айтырган:

– Бо кижини? ч?з? канчап барганы ол чоор?

– Амдыызында тодаргай ч?ве чугаалап шыдавас мен. Ону чемгербе?ер. Суг ч?веден харын х?йн? ишсин…

Дедир чанып ора, Ко?гур т?рели Серен сугга кире д?шкеш, айтырган:

– Кандыг-ла бир халдавыр ?ргелер дамчыштыр кижилерже халдап эгелээн. «Кара-?л?м, бужар-думаа» деп халдавырлыг аарыглардан аймак-аймак чоннар кырлы бээрге, оларны? ?глерин ?рттедиптер турганын кырган-авамдан ды?наан мен. Ам ол аарыглар бисте чедип келбээн бе?

Огулуг харыы албайн, хам чаныпкан. Т?рээн аалынга кээрге, Ко?гурну бичежек мага-боттуг, к?к баштыг, о?а берген шыва-тоннуг Севил уткуп алган. Кара-саргыл тар карактарлыг авазы оглунче ээлдек к?рген. ?ргелер дугайында медээни ол ындыг-ла тоомча чок х?лээп алгаш, оглунга харыылаан:

– Ындыг ч??лдер тургулаар, оглум. Кандыг-даа ?ргелер бисти? амыдыралывыс боой тудуп шыдавас.

Авазы ынча дээрге, Ко?гур оожургап, сарлык с?д?-биле с?ттеп каан, амданныг шайынга бышкан эътти доорап, чооглап алгаш, бодуну? ??нче таваар базыпкан.

* * *

Чинчи, Холурааш, Хорлуу аржааннааш, чаныпканнар. Авашкылар Хорлуу-биле байырлашкаш, к?ст?п келген ?глеринче челзипкеннер. Т?рээн аалынга кээрге экизин!

Чинчи бичии дыштанып алгаш, долгандыр ч?? болуп турарын таваар сонуургап орган. Ко?гурну? авазы хуму?нарын долдур хемден суглап алгаш, ооргазы б?шк?е берген, ??нче оожум кылаштап бар чораан. Аныяк шаан сактып келген боор о?, кунчуу Севил хуму?нарын черге салыпкаш, дыш ап тура, ойтулаашты? х?гл?г ырын кожа?най каапкан. Кожаларыны? уруу балазын к?д?р?п, бадырган санында-ла узун, чоон чаъштарын аткаар суйбап каап, тараа соктап турган. Элээн х?й херээженнер кожа ?где д?к хап турганнар. Оларны? демниг, ча?гыс аай ол ажылын к?ргеш, Чинчини? холдары база д?к хагыксаан.

Адар а?чыны? ??нче хараача ?тт?р х?нн?? херелдери саарлырга, чаптанчыг чаш т?л х?н чырыынга караан имирертип, х?л?мз?р?п чыткан. Д?нелерде таптыг удувас авазы оглунче база х?л?мз?рээн, иешкилерже хомудаан Адар шала каржы к?р?п олурган. Ч?л дизе, чаш Хайындырым оо? оглу эвес, ол а?нап чорда кадайы ону кыдаттан борастап алган. Оглун куспактап алгаш, кадайы ашаанче чоокшулап келгеш, чугаалаан:

– К?р?п к?р даан, х?нн?? аязын, ам-даа хомудавышаан сен бе? Бо мээ? оглум, а сен катап-ла мээ?-биле чурттап тур ышкажыл сен. Багай ч?вени уттупкаш, ийилээн эмеглежип, Хайындырымны ?ст?ргей бис.

Все книги на сайте предоставены для ознакомления и защищены авторским правом