978-5-907696-16-7
ISBN :Возрастное ограничение : 16
Дата обновления : 13.06.2025
25
Cuvres poеtiques de Christine de Pisan / Ed. M. Roy. 3 tomes. Paris, 1886–1896.
26
Jean de Montreuil. Ut sunt mores // Le dеbat sur le Roman de la Rose / Еd. E. Hicks. Paris, 1977. P. 42. Именно Кристина собрала вместе все послания, которыми обменивались участники, что и сохранило их для потомков. Hicks E. Introduction // Ibid. P. XXXIV, XLVI. Перевод на современный французский: Christine de Pisan. Le livre des еp?tres du dеbat sur le Roman de la Rose / Trad. A. Valentini. Paris, 2022.
27
Christine de Pisan. Au prevost de Lisle // Ibid. P. 21–22.
28
Guillaume de Lorris, Jean de Meun. Le Roman de la Rose / Еd. F. Lecoy. T. II. Paris, 1966. P. 137–192, 211–214.
29
Mon chier seigneur, soiez de ma partie! / Asaillе m’ont a grant guerre desclose / Les aliez du Roman de la Rose, / Pour ce qu’a eulx je ne suis convertie. Цит. по: Le dеbat. P. XLVII.
30
Solterer H. The Master and Minerva. Disputing Women in French Medieval Culture. Berkeley, Los Angeles, Oxford, 1995. P. 153.
31
Возможно, что Жерсона и Кристину объединяла многолетняя дружба, хотя прямых свидетельств мало. E.J. Richards. Christine de Pizan and Jean Gerson. An Intellectual Friendship // Christine de Pizan 2000. P. 197–208.
32
Voigt G. Die Wiederbelebung des klassischen Altertums oder das erste Jahrhundert des Humanismus. Bd. II. Berlin, 1859. S. 347.
33
Тогоева О.И. Еретичка, ставшая святой. Две жизни Жанны д’Арк. М., СПб., 2016. С. 235.
34
De Beauvoir S. Le deuxi?me sexe. I. Les faits et les mythes. Paris, 2013. P. 177.
35
Mais se femmes eussent les livres fait / Je s?ay de vray que autrement fust du fait, / Car bien scevent qu’a tort sont encoulpеes, / Si ne sont pas a droit les pars coupеes, / Car les plus fors prenent la plus grant part, / Et le meilleur pour soy qui pieces part. Christine de Pizan. Epistre au Dieu d’Amours. Vers 417–422 // Cuvres poеtiques de Christine de Pisan. T. II / Еd. M. Roy. Paris, 1891. P. 14.
36
L’Avision-Christine. III, XI / Ed. M.L. Towner. Washington, 1969. P. 164–165.
37
Christine de Pizan. Le chemin de longue еtude / Еd. A. Tarnowski. Paris, 2000.
38
Quilligan M. The Allegory of Female Authority. Christine de Pizan’s Citе des Dames. Ithaca, London, 1991. P. 48. Отвергая аргументы сторонников «Романа о Розе», хваливших этику Жана де Мена, Кристина пишет магистру Пьеру Колю, что тот ни в какое сравнение не идет с Данте, тогда во Франции фактически не известным. Christine de Pizan. A maistre Pierre Col. 862–876 // Le dеbat. P. 141–142.
39
На одной сопроводительной миниатюре Кумская сивилла вводит Кристину на небеса. London. British library. Ms. Harley 4431. Fol. 189v. В другой рукописи она же показывает ей Иппокрену, «источник мудрости», пробитый ударом копыт Пегаса, в нем – в тесноте, но не в обиде – плещутся девять муз. Paris. BnF. Ms. fr. 835. Fol. 5r.
40
«Cristine de Pisay a si bien et honnestement parle, faisant dictiers et livres a lensaignement de nobles femmes et aultres, que trop seroit mon esperit failly et surpris voulloir emprendre de plus en dire. Car quant j’auroie la science de Palas ou lelonguence di Cicero et que par la main de Promoteus fusse femme nouvelle, sy ne porroise parvenir ne attaindre a sy bien dire comme elle a faict». BnF Ms. fr. 19919. Fol. 27r. Incipit: Ensuyvent les enseignemens que une dame laisse a ses deulx filz en forme de testament. Ibid. Fol. 1r.
41
Хёйзинга Й. Осень Средневековья. Исследование форм жизненного уклада и форм мышления в XIV–XV веках во Франции и Нидерландах / пер. Дм. Сильвестрова. СПб., 2011. С. 70–71 (гл. II).
42
Krynen J. Idеal du prince et pouvoir royal en France ? la fin du Moyen ?ge (1380–1440). Еtude de la littеrature politique du temps. Paris, [1981]. P. 57–58.
43
Solterer H. Flaming Words: Verbal Violence and Gender in Premodern Paris // The Romanic Review. 1995. Vol. 82. N. 2. P. 357.
44
Лихачев Д.С. Поэтика древнерусской литературы. Л., 1971. С. 95–97.
45
Жоэль Бланшар в свое время назвал этот своеобразный ритуал перехода труднопереводимым une mise en situation. Blanchard J. L’entrеe du po?te dans le champ politique au XVe si?cle // Annales. Histoire, sciences sociales. 1986. 41e annеe. P. 46.
46
Малинин Ю.П. Франция в эпоху позднего средневековья. Материалы научного наследия / Сост., отв. ред. М.В. Аникиев, А.Ю. Карачинский, В.В. Шишкин. СПб., 2008. С. 63–64.
47
The Livre de la Paix of Christine de Pizan / Ed. Ch.C. Willard. s-Gravenhage, 1958.
48
L’Avision-Christine. III, VIII. P. 161.
49
Леклерк Ж. Любовь к словесности и жажда Бога / Пер. Ю. Куркиной. М., 2015. С. 94–96.
Все книги на сайте предоставены для ознакомления и защищены авторским правом